یک جشن ایرانی به مناسبت شروع تابستان

استقبال از تابستان

مردم کهن ایران باستان از زمان های دیرینه به این باور بودند که آغاز هر فصلی را با جشنی خوش آمد گویند. این شروع در فصل پاییز با جشن مهرگان، در زمستان جشن شب یلدا و در بهار با نوروز بوده است. در اولین روز از تابستان برای تجدید شادی مردم کهن مراسم آب پاشونک که با نام های جشن آبریزگان و نوروز طبری نیز شناخته می شود را برگزار می کردند.

اولین روز از تیر ماه طولانی ترین روز و کوتاه ترین شب را دارد که ساکنان نیم کره ی شمالی این طولانی ترین روز را که تحت اصطلاح (( انقلاب تابستانی )) است تجربه می کنند. علت آن هم مربوط به انحراف 23/5 درجه خط استوا نسبت به محور زمین است که باعث اختلاف طول روز و شب در طول سال می شود.

پیدایش این جشن چه زمانی بود؟

تاریخچه ی پیدایش این جشن مربوط به زمان فرمانروایی فیروز، پسر یزد گرد اول می باشد. در این زمان که بعد از هفت سال دوران قحطی به اتمام رسید، با اولین بارش باران مردم به نشانه ی شکر گزاری آب بر روی هم پاشیدند.

در فرضیه ی دیگری این گونه آمده است که در روز نخست تموز ( تابستان ) هنگامی که یکی از شاهان از جنگ باز میگشته در کنار قنات زلف آباد در حالی که از پیروزی خود خوشحال بود، بر روی صورت همراهانش آب می پاشید و از آن روز این حرکت نمادی از شادی بین مردم در اولین روز از تابستان می شود.

دیگر ملت ها

جشن های آب یکی از مراسمی است که در کشور های مختلف جهان به بهانه های متفاوت برگزار می شود. به طور مثال این مراسم که در تایلند که جذاب ترین جشن این  کشور شناخته میشود، هنگام آماده شدن مردم برای آغاز سال جدید و طبق آداب و رسوم دیرینه ی این کشور انجام می شود. از دیگر کشور های برگزار کننده ی فستیوال های آب پاشی میتوان به ارمنستان، مالزی و چین اشاره کرد.

در بین مردم بسیاری از کشورهای دنیا مراسم هایی به مناسبت رسیدن تابستان برپا می شود. به طور مثال در دانمارک مراسم جمع آوری و کاشت دانه در بین زنان دانمارکی انجام می شود. در کشور هایی مانند فنلاند، ایتالیا و نروژ مردم گرد هم می آیند تا رقص محلی را تماشا کنند و مراسم هایی مانند قایقرانی نیز در این روز از سال برگزار می شود. 

در برخی از کشور های جنوب شرقی آسیا مانند مالزی و تایلند فستیوال های آب پاشی هر ساله برگزار می شود. عقیده ی مردم از برپا کردن این فستیوال شستن بیماری ها، بد شانسی ها و هر گونه بدی از روح می باشد. به علاوه آن ها بر این عقیده هستند که این جشن باعث نزدیک شدن بیشتر مردم به یکدیگر می شود.