چرا لامپ های LED مصرف پایین و عمر طولانی دارند؟
برای شروع بهتر است بدانیم LED مخفف Light Emitting Diode یا دیود نورگسیل است. خود این موضوع نشان می دهد که در ساخت و تکنیک کاری آن از نیم رسانا استفاده شده است. یعنی تبلوری که در لامپ های فلورسنتی وجود دارد، در این سیستم روشنایی کارکرد ندارد. ریشه ی ساخت این تکنولوژی به سال 1907 برمی گردد و اولین تولید آن مربوط به اوایل دهه 60 میلادی است و جالب است بدانید اولین توسعه دهنده و تولید کننده تجاری این نسل از لامپ ها شرکت هیولِت پاکارد یا همان hp معروف است که امروزه همه ی ما از تجهیزات اداری آن (قطعات کامپوتری، مخصوصا چاپگر) استفاده میکنیم.
مزایای لامپ های LED
سرعت گسترش استفاده از لامپ های LED از ابتدای سده ی بیستم میلادی بقدری سریع بود که گویی قبل از آن هیچ لامپی در دنیای الکترونیک وجود نداشته است که البته دور از انتظار هم نبود. مزایایی چون جامد بودن سیستم روشنایی، حرارت کم، راندمان بالا، طول عمر بسیار زیاد، قابل هدایت بودن تابش، سرعت روشن و خاموش شدن بسیار بالا(در اینجا صحبت از صدم های ثانیه است و همین یک موضوع دنیای روشنایی خودرو [Head Light, Day Light and Tail Light] را دگرگون کرد)، کوچک، سبک و دمای نور بسیار متنوع، در دسترس بودن، استحکام و دوام، دیده شدن نورشان در روشنایی روز و … باعث شد به سرعت در هر موقعیتی جای خود را باز کند. یا به بهترین مزیت آن از نظر دید تجاری توجه بفرمایید: ارزان بودن! دیودهای نورگسیل به اندازهای ارزان هستند که فروش آن گاها به صورت مبتنی بر وزن صورت میپذیرد. و یا سرعت و سهولت ساخت آن که نسبت به دیگر انواع لامپ حتی قابل مقایسه نیست.
تمامی مزایایی که نام برده شد در مقابل لامپ های سدیمی، متال هالید ها، لامپ های جیوه ای و … هیچ جایی برای رقابت باقی نمی گذارد. و البته فراموش نکنیم که هنوزه درموارد بسیاری از انواع دیگری از لامپها به صورت گسترده استفاده میشود. مخصوصا در سیستمهای روشنایی میدانی خاص(معادن با غبار زیاد، زمینهای بازیهایی چون بیس بال، فوتبال و …..) نمیتوان از سیستمهای LED استفاده کرد. چرا که معمولا روشناییشان در محدوده های خاص و محدود تابیده میشود.
آیا لامپ های LED معایبی هم دارند؟
از سویی این لامپ ها البته مشکلاتی هم دارند. یک نمونه ملموس برای همه ی ما چراغ های راهنمایی خیابان ها است.در زمان بارش برف به این دلیل که این لامپ ها گرما ایجاد نمی کنند، نمی توانند برف نشسته بر رویشان را آب کنند و از برف و یخ پوشیده می شوند. در مقابل به دلیل استفاده دیود نوری دقیق و بدون تنش و لرزش عرضه میکند که برای مثال تکنولوژی ساخت نمایشگرهای کریستال مایع(LCD) را برای همیشه دگرگون کرد و فلورسنت را به خاطره تبدیل نمود. نمایشگرهای کریستال مایع حالا با نوری بیشتر، یک دست تر و شفاف تر دنیای ساخت تلویزیون را متحول کرد. و یا حتی تلوزیونهای بزرگی که در خیابانهای سطح شهر میبینیم نیز مدیون همین تکنولوژی هستند.
فراموش نکنیم COBها و SMD ها نیز زیر شاخه های LED ها هستندکه کوچکتر و با تنوع رنگ بیشتر ساخته شده اند.
یک مقایسه ی ساده بین لامپ های رشته ای و لامپ های LED می تواند کار را تمام کند. جالب است بدانیم که در لامپ های LED بیش از 80 درصد از انرژی مصرفی به نور تبدیل می شوند در حالی که در لامپ های رشته ای این عدد تنها حدود 10درصد است و الباقی به گرما تبدیل می شوند. در پایان احتمالا نیترید گالیم و تکنیک نورتابی (Electroluminescence) را باید پدر LED بدانیم.
چرا برق درخشی یا همان نورتابی؟
دلیلش ساده است، با کدام روش روشنایی زایی میتوانید به چنین سادگی و یک دستی به نوری مرئی دست پیدا کنید؟ آنهم با این مقدار راندمان (حرارت کم، مصرف پایین).
چرا نیترید گالیم؟
چون یک نیم هادی بسیار سخت با ساختاری بلوری و توان پرتویی فوق العاده برای ساخت هم دیود و هم سلول های خورشیدی است. در گرما تغییر شکل یا ماهیت نمیدهد و مکملی بسیار عالی است برای رنگهای دقیقتر و شفافتر.
نهایتا می توان نتیجه گرفت که این لامپهای کوچک و خوش رنگ آینده ای روشن و رو به پیشرفت دارند. در صنعت باشند یا خانه یا در تکنولوژی های فضایی!