آنچه در مدرسه به کودکان ایرانی یاد داده نمی شود
تحصیلات، به عنوان یکی از اساسی‌ترین عوامل توسعه و پیشرفت هر جامعه‌ای، در ایران نیز برای سال‌ها به عنوان یک اولویت مهم مطرح بوده است. این کشور با تاریخ و فرهنگی بی‌نظیر، دارای سیستم تحصیلاتی پویا و گسترده است که از زیرساخت‌ها و فرآیندهای متنوعی برخوردار است. اما، در کنار پیشرفت‌ها و دستاوردهای قابل توجه، چالش‌ها و مسائلی نیز در حوزه تحصیلات در این کشور وجود دارد که نیازمند بررسی دقیق‌تر است. از جمله این چالش‌ها می‌توان به نابرابری‌ها در دسترسی به آموزش، کیفیت آموزش و پرورش، توجه به نیازهای ویژه دانش‌آموزان، آگاهی از مسائل اجتماعی و فرهنگی، مهارت‌های فردی و ارتباطی، و یا حتی آموزش‌های مرتبط با حقوق بشر و حقوق زنان اشاره کرد. در این مقاله، قصد داریم به بررسی و تحلیل چالش‌ها و فرصت‌های موجود در زمینه تحصیلات در ایران بپردازیم. این تحلیل ما را به فهم بهتری از نقاط ضعف در آموزش و پرورش می‌رساند و مسیری را برای بهبود این مسائل ارائه می‌دهد.
مشکلات سیستم آموزشی در ایران
کودکان در ایران، مانند کودکان در سایر نقاط جهان، ممکن است از برخی آموزش‌ها یا منابع آموزشی بهره کمتری ببرند. برخی از این موارد عبارتند از:
1. به روز نبودن منابع آموزشی: برخی کتب و منابع آموزشی در ایران ممکن است منسوخ یا به‌روز نباشند و از اطلاعات جدید و پیشرفت‌های جدید در زمینه‌های مختلف خالی باشند. همه میدانیم که در عصر فناوری و دوران مدرن نیاز است که کتب تحصیلی در فاصله زمان های کوتاه تری ویرایش شده و به چاپ مجدد برسند.
2. کیفیت آموزش و پرورش در برخی مناطق: در برخی مناطق، به ویژه مناطق روستایی یا کمتر توسعه یافته، کیفیت آموزش و پرورش ممکن است پایین‌تر باشد و کودکان بهره کمتری از آموزش‌های کارآمد ببرند. همچنین وسایل کمک آموزشی در شهرهای بزرگ بسیار بیشتر از سایز مناطق مورد استفاده قرار می گیرند. چند مدرسه دارای آزمایشگاه های مجهز در زمینه علوم، شیمی و فیزیک موجود می باشد؟
3. محدودیت‌های مالی: برخی خانواده‌ها ممکن است نتوانند برای تهیه منابع آموزشی مناسب برای کودکان خود هزینه کنند و این می‌تواند به کمبود منابع آموزشی و بهره‌مندی کودکان از آنها منجر شود.
4. محدودیت‌های فرهنگی: در برخی موارد، محدودیت‌های فرهنگی می‌تواند مانع از دسترسی به آموزش‌های متنوع و کارآمد برای کودکان شود، مانند محدودیت‌هایی که به دلیل جنسیت، قومیت یا تفاوت‌های فرهنگی و مذهبی وجود دارد.
برای بهبود این شرایط، نیاز است که توجه بیشتری به بهبود کیفیت آموزش و پرورش در ایران شود، به ویژه در مناطقی که دسترسی به آموزش مناسب دشوار است، و همچنین تلاش برای ایجاد شرایطی مالی مناسب برای خانواده‌ها به منظور تسهیل دسترسی کودکان به منابع آموزشی لازم است.
برای بهبود آموزش به کودکان در مدرسه چه باید کرد؟
برای بهبود تحصیلات و آماده‌سازی کودکان برای مشاغل آینده، اضافه کردن موضوعات و مواد درسی جدید و متناسب با نیازهای جامعه و بازار کار ضروری است. در این راستا، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. مهارت‌های فنی و شغلی: ارائه آموزش‌هایی که به کودکان کمک کنند تا مهارت‌های فنی و شغلی مورد نیاز در بازار کار را به دست آورند، بسیار موثر خواهد بود. این شامل آموزش‌هایی مانند برنامه نویسی کامپیوتر، مهارت‌های تعمیراتی، مهارت‌های کارآفرینی و مدیریت کسب و کار، باغبانی و کشاورزی، تولید و فن‌آوری، و غیره می‌شود. دورانی که دکتر و مهندس و استاد دانشگاه شدن آینده شغلی جوانان را تضمین می کرد سالهاست که به سر آمده است.
2. مهارت‌های زندگی و اجتماعی: آموزش مهارت‌های ارتباطی، مدیریت زمان، حل مسئله، تصمیم‌گیری، همکاری و کار تیمی، مهارت‌های رهبری، مهارت‌های مذاکره و انتقادپذیری نیز برای موفقیت در زندگی شخصی و حرفه‌ای بسیار حیاتی هستند. چند نفر ما بعد از اخذ دیپلم یا حتی لیسانس قادریم به راحتی در مقابل یک جمع یک سخنرانی ارائه دهیم یا در تقسیم وظایف در کارهای تیمی حرفه ای هستیم؟ اینها مواردی هستند که در آینده شغلی فرد بسیار مفید خواهند بود ولی متاسفانه در دوران تحصیل به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی گیرند.
3. آموزش‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT): با توجه به روند دیجیتالی‌شدن جوامع، آموزش مهارت‌های مربوط به فناوری اطلاعات و ارتباطات امری ضروری است. این شامل مهارت‌های استفاده از نرم‌افزارهای مختلف، امنیت دیجیتال، طراحی وب، و غیره می‌شود. متاسفانه در حال حاضر تنها کودکانی که در منزل خود دارای امکانات هستند، به اندازه کافی با این آموزش ها رشد می یابند و سایر کودکان احتمالا تا سن بزرگسالی از آشنایی با این فناوری ها محرومند.
4. آموزش‌های مرتبط با محیط زیست و پایداری: آگاهی از مسائل محیط زیستی و آموزش مهارت‌های مرتبط با حفاظت از محیط زیست، بازیافت، کاهش پسماند، و ارتقاء پایداری محیطی نیز برای آینده پایدار اجتماع ضروری است. زمان شروع به فراگیری این مفاهیم نیز دوران کودکی می باشد.
5. مهارت‌های تفکر انتقادی و خلاقیت: آموزش مهارت‌های تفکر انتقادی، تحلیل، ارزیابی اطلاعات، و خلاقیت به کودکان کمک می‌کند تا بهترین راه‌حل‌ها را برای مسائل مختلف پیدا کنند و در مواجهه با چالش‌ها از خلاقیت خود استفاده کنند. این مهارت ها در ضمن اهمیت بسیار در زندگی، کاملا اکتسابی هستند.
اضافه کردن این موضوعات و مواد درسی به برنامه‌های آموزشی کمک می‌کند تا کودکان به بهترین شکل ممکن برای ورود به بازار کار آماده شوند و در زندگی حرفه‌ای و شخصی خود موفقیت بیشتری داشته باشند. آرزو داریم که کودکان با استعداد سرزمینمان که آینده سازان این مرزو بوم هستند، در بهترین شرایط آموزشی و تربیتی رشد کرده و بتوانند مایه افتخار این میهن باشند.