مطالعات جدید نشان می دهد که مراقبت و حمایت همکاران از یکدیگر به تحکیم روابط آن ها در زندگی مشترکشان منجر می شود و بر روی رفتار و عملکرد فرد در خانه اثر مثبت می گذارد. بنابراین همکاران یک شخص و نحوه برخوردشان در محیط کار نقش بسیار مهمی در بهبود و یا تضعیف عملکرد او برای ایجاد توازن میان کار و زندگی شخصی اش دارند. این موضوع بر ایجاد تفکر خلاق در یک مجموعه و رشد ذهنی افراد نیز تأثیر می گذارد.

بنابراین ایجاد یک محیط دوستانه و ترویج روحیه حمایت گر بین کارکنان یک شرکت، کلید نوآوری برای کارفرمایانی است که می خواهند تفکر خلاق را در مجموعه خود گسترش دهند. چرا که یک ذهن خلاق، ناشی از داشتن خط فکری آزاد و عاری از هرگونه استرس و نگرانی مخرب است.

     

حمایت کارمندان یک مجموعه از یکدیگر چه تأثیری بر کار و زندگی شخصی آن ها می گذارد؟

تجربه ثابت کرده است کارمندان حمایتی را که در محیط کار دریافت می کنند با خود به خانه می برند و آن را در قالب رفتاری محبت آمیز به شریک زندگی خود منتقل می کنند. همچنین از سمتی ذهن آرام، به افراد این قدرت را می دهد تا درمورد نگرانی ها و مشکلات خود با شریک زندگیشان صحبت کنند و او را در جریان اتفاقات بیشتری از روز خود بگذارند و با همدیگر به دنبال راه حلی مناسب برای رفع مشکلات و بهبود شرایط باشند. در واقع محیط کار مناسب می تواند موجب تجلی هرچه بیشتر معنای حقیقی شراکت در زندگی شخصی افراد شود.

پروفسور یاسین روفکانین از مرکز تحقیقات دانشگاه باث در این رابطه می گوید: "ترکیب مثبت و صحیح کار و زندگی شخصی، موجب پیشرفت روابط عاطفی و کاری می شود و علاوه بر خانواده، به نفع کارفرمایان نیز هست"

"به عبارتی رفتار محبت آمیز همسر هر شخص موجب افزایش روحیه حمایت گر فرد در محل کار، و مراقبت همکاران از یکدیگر موجب بروز همدلی و بهبود روابط عاطفی فرد در کانون خانواده می شود. بنابراین کارفرمایان باید از اهمیت فراهم کردن یک محیط کار ایده آل برای کارمندان خود و تحکیم روابط دوستانه میان آن ها آگاه شوند."

منظور از حمایت و مراقبت همکاران از یکدیگر چیست؟

حمایت و مراقبت همکاران از یکدیگر می تواند به معنای گوش دادن به صحبت های فرد در رابطه با مشکلات، نگرانی ها و چالش های زندگی او باشد. همچنین در برخی موارد ارائه راه حل هایی برای رفع یا کم کردن مشکلات مطرح شده بسیار کمک کننده و کارآمد است. ترویج روحیه همکاری و دوستانه توسط کارفرمایان و انعطاف پذیری آن ها در برخورد با این پوشش حمایت گرایانه، سبب می شود که در صورت غیبت یک فرد در محیط کار، دیگر کارکنان با آغوش باز مسئولیت های او را بپذیرند و جای خالی او را پر کنند تا در روند کاری مجموعه خللی ایجاد نشود. در نهایت داشتن یک مجموعه یکدست و حمایت گر موجب می شود تمام کارکنان در یک راستا قدم بردارند و رقابت های مثبتی را در جهت پیشبرد شرکت شکل دهند.

همچنین نتایج این تحقیقات به کارفرمایان در رابطه با اثرات مخرب مشکلات ناشی از کار در یک محیط ناسالم بر زندگی شخصی فرد و عملکرد روانی او هشدار می دهند. عدم آرامش ذهنی فرد در محیط کار، افزایش بی دقتی را به همراه دارد. استرس و نگرانی ناشی از کار، پس از انتقال به کانون خانواده، به واسطه مشکلات خانواده افزایش می یابد و با جلوگیری نکردن از تشدید این حس ها در خانه یا محیط کار، با فردی خشمگین، مضطرب و پرخاش گر مواجه می شویم که نه تنها در محیط کار عملکرد مناسبی ندارد بلکه در روابط عاطفی خود نیز موفق نخواهد بود و این امر موجب فروپاشی زندگی کاری و شخصی او می شود.

پروفسور روفکانین می گوید: "نتایج تحقیقات به استرس زیاد زوج هایی که هر دو آن ها کار می کنند اشاره دارد. در دنیای مدرن، دیدن یک ازدواج موفق و خانواده ای شاداب، امری محتمل اما نادر است."               

نقش کارفرمایان در تحکیم روابط دوستانه بین کارکنان مجموعه چیست؟

بر اساس گفته پروفسور روفکانین در این مورد: "دخالت در روابط عاطفی و زندگی شخصی کارکنان به هیچ عنوان به کارفرمایان توصیه نمی شود، اما کارفرمایان می توانند با بهره مندی از سیاست هایی برای به حداقل رساندن تنش در محیط کار و جلوگیری از درگیر شدن کارمندان با یکدیگر و یا پاسخ دهی به مشتریان و مراجعین پس از اتمام ساعات کاری بزرگترین کمک را به زندگی شخصی کارمندانشان بکنند."

برای پیشرفت یک مجموعه، فراتر از سیاست های کاری داخلی و خارجی مجموعه و نظارت سرپرستان هر بخش بر عملکرد کارکنان، حمایت غیر رسمی و دوستانه همکاران از یکدیگر است که بیش ترین تأثیر را بر توانایی فرد در زندگی شخصی و کاری او می گذارد. یک محیط کار آرام موجب بروز شادی و آرامش بیشتر در خانه و همچنین ایجاد تفکر خلاق در فرد می شود.

البته محققان بیان می کنند که روابط دوستانه در محیط کار باید کنترل شده باشد و بجای بهبود روابط شخصی فرد، موجب دوری او از خانواده و حسادت شریک زندگی او نشود. ایجاد یک تعادل دلنشین میان روابط کارمندی و دوستانه توسط مدیران یک شرکت و فراهم کردن زمینه های افزایش همدلی بین کارکنان و همچنین افزایش شناخت افراد از یکدیگر موجب کاهش چشمگیر استرس در محیط کار می شود و با تأثیرگذاری بر روابط عاطفی فرد، موجبات آزادی فکر و به دنبال آن شکوفا شدن خلاقیت شخص را فراهم می کند و در نتیجه همه موارد ذکرشده، کارفرمایان با وقت گذاشتن برای تحکیم روابط حمایت گرانه در میان اعضای مجموعه، شاهد بهبود سطح عملکرد کارکنان، افزایش خلاقیت، بالا رفتن راندمان کاری و خوش خلقی آن ها چه در برخورد با یکدیگر، چه در برخورد با مراجعان خواهند بود.